Κανένα άλλο χώμα στην Πάρο δεν έχουν χαϊδέψει, σκάψει και φυτέψει τόσα πολλά χέρια όσα στο Πάρκο. Αναρίθμητοι κάτοικοι του νησιού, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, φυσιολάτρες, φυσιοδίφες, φίλοι του Πάρκου έχουν περάσει από δω κι έχουν προσφέρει χρόνο, δουλειά, φυτά, υλικά, ενθουσιασμό, τεχνογνωσία, όλοι με μια κοινή επιθυμία: να δουν το Πάρκο να πρασινίζει.
Η αναβλάστηση ενός Κυκλαδικού οικοσυστήματος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της χλωρίδας του είναι η αργή ανάπτυξη των φυτών, που εξελίσσεται προσεκτικά και χωρίς βιασύνη, ανάλογα με τον ετήσιο κύκλο των καιρικών φαινομένων και τις κλιματικές αλλαγές σε μεγαλύτερη κλίμακα. Αυτός ο βραδύς ρυθμός συχνά δεν ικανοποιεί τους ανθρώπους, που θέλουν να βλέπουν σύντομα τα αποτελέσματα των προσπαθειών τους.
Όσοι όμως γνωρίζουν τους νόμους της φύσης, αλλά και όσοι βιώνουν το Πάρκο τα τελευταία δέκα χρόνια, μαρτυρούν την εξέλιξή του, την ανάκαμψη της χλωρίδας του, χρόνο με το χρόνο. Ξεχωρίζουν πια μέσα στο τοπίο τα πολύτιμα φυτά που φυτεύτηκαν σε αλλεπάλληλες φυτεύσεις, το σχοινάρι, τη λαδανιά, την αλυμιά, τη φίδα, και τον κυκλαδίτικο κέδρο, ένα εμβληματικό φυτό των Κυκλάδων, που, μαζί με πολλά άλλα, κινδυνεύει όλο και περισσότερο από την ανεξέλεγκτη οικιστική και τουριστική ανάπτυξη στις παράκτιες περιοχές της Πάρου. Οι φυτεύσεις αυτές έγιναν από πλήθος εθελοντές, από μαθητές σχολείων, οργανωμένες από το Σωματείο των Φίλων του Πάρκου, και με την ποικιλότροπη ενίσχυση δημόσιων και ιδιωτικών φορέων.

Έλενα Συμεωνίδου
Περιβαλλοντική Σύμβουλος